Opoñémonos á obriga de acortellar a Ternera Gallega Suprema e finalizar a súa alimentación con penso
Produtores e produtoras explicaron hoxe en rolda de prensa en Lugo os prexuízos da industrialización da IXP TG Suprema
O 0,1% de posíbeis casos de menor engraxamento non pode xustificar pechar os animais e alimentalos con concentrados
Lugo, 20 de Novembro 2023. Acompañados pola Secretaria Xeral do Sindicato Labrego Galego-Comisións Labregas (SLG-CCLL), Isabel Vilalba, gandeiras e gandeiros afectados explicaron na mañá de hoxe en rolda de prensa en Lugo as consecuencias que para as granxas de vacún galegas tería a confirmación da obrigatoriedade de acortellar os xatos que se sacrifiquen con máis de 8 meses de idade. Esta modificación das condicións da IXP Ternera Gallega deixaría fóra da marca a todos os xatos que rematan a súa alimentación ao aire libre. O Sindicato Labergo Galego foi a única organización que votou en contra da introdución desta obriga.
A Secretaria Xeral do SLG chamou a atención sobre o incongruente dos motivos empregados para aprobar esta modificación, que mesmo van na contra do obxectivo da UE de acadar un 25% de superficie agraria útil en ecolóxico para o ano 2030. Por unha banda, quenes votaron a favor deste cambio argumentan que queren homoxeneizar a carne de animais criados en liberdade en base a pasto ca de animais pechados alimentados con concentrados, o cal, como tamén subliñaron as persoas gandeiras que acudiron a dar a súa experiencia, habida conta da sensibilidade crecente das consumidoras con respecto aos modelos de produción alimentar, redundaría nun empeoramento da imaxe da propia marca Ternera Gallega Suprema.
Por outra, o exiguo 0,1% que apuntan que podería representar a porcentaxe de canais que arestora non acadan os estándares de engraxamento desta marca, acota unha cantidade tan residual que claramente non xustificaría unha modificación de calado como sería obrigar a tódalas produtoras e produtores a acortellar nos últimos meses.
Outra cuestión salientábel é até que punto é realista que as granxas podan adaptar as súas instalacións incorporando as infraestruturas que requiriría a obriga de acortellamento. Non só moitas delas non poderían afrontar os gastos derivados destas construcións, senón que precisamente a súa ubicación en entornos naturais -como por exemplo na Rede Natura-, ou a articulación de terras propia do noso país, en base ao minifundio, imposibilitaría a súa instalación. Resulta canto menos sorprendente que unha modificación deste nivel se teña levado adiante sen tan sequera realizar a Consellaría do Medio Rural unha análise previa do seu impacto no sector.
Aliás da falta de consistencia dos argumentos esgrimidos, as produtoras e produtores que alimentan ao seu gando en modelo extensivo, ao aire libre e en base a pasto téñeno claro: os beneficios a nivel medioambiental, de benestar animal e condicións laborais e aforro de custos para as persoas gandeiras son obvias e irrefutábeis.
Unha clara mellora na rexeneración dos pastos e da calidade dos solos -así como do seu aporte como captadores de CO2-, o emprego de abono natural en lugar de químico, a drástica redución no consumo de plásticos (por exemplo ao non ter que ensilar), o significativo descenso do tipo de enfermidades e, polo tanto, tamén da cantidade de medicación administrada aos animais, a mellora da presenza de ácidos graxos saudábeis na carne -por exemplo o Omega3-, o benestar que para os becerros e as vacas implica poder estender os meses de lactancia criados ao aire libre ca súa nai e cun destete máis natural, ou a significativa redución nas horas de traballo e custos para as persoas gandeiras que supón apostar por modelos de produción sostíbeis son só algúns dos innumerables beneficios que aporta a alimentación en base ao pasto, e que até o dagora a ningún axente do sector se lle ocorrera cuestionar, nin moito menos desprestixiar.
Tamén a nivel de certificación esta modificación da IXP TG Suprema é negativa para o sector. Aquelas producións dentro desta marca certificadas tamén en ecolóxico -onde se require a saída a pastos dos animais-, veríanse na obriga de decidir con cal das dúas marcas queren comercializar o seu produto.
Actualmente xa existen uns indicadores de calidade que permiten clasificar un canal de carne como Ternera Gallega Suprema. Dende o SLG-CCLL cuestionámonos: Se as granxas levan dende a creación de TG Suprema -hai décadas- acadando eses indicadores cunha alimentación saudábel en base a pasto e prácticas medioambientalmente sostíbeis, que motivo xustifica que se lles obrigue a alcanzar eses mesmos indicadores que xa cumpren, pero acortellando e alimentando con concentrados, cun maior impacto medioambiental, aumento de custos e en detrimento do benestar animal?
Dende o SLG-CCLL continuaremos avanzando campaña de información e sensibilización ás persoas consumidoras, articulando ao sector para demandar solucións que paralicen esta viraxe industrial da IXP Ternera Gallega e, canda as nosas organizacións agrarias aliadas na UE, traballaremos a nivel das institucións comunitarias para que non se produza este cambio de paradigma que pretende agasallar o prestixio do bon facer labrego ao modelo agroindustrial, ca complicidade das industrias, os cebadoiros, Unións Agrarias, Gandeiros Galegos da Suprema e a Consellaría do Medio Rural.
